Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

ΑΦΙΕΡΩΜΑ - ΠΑΝΟΣ ΤΖΑΒΕΛΑΣ ( Να μας προσέχεις πάντα ρε Πάνο..)



Πάνο να μας θυμάσαι ...

Εμεις και να θέλουμε δεν μπορούμε να σε ξεχάσουμε.

Ευχαριστούμε για όλα ρε μάγκα..
ΓΙΑ ΟΛΑ..
Είναι πολύ κρίμα αν τελειώνει εδώ.
Δεν σε χωράει ο χρόνος ρε συ..
Σού δίνουμε λοιπόν και τον δικό μας χρόνο.
Ευχαριστούμε που χαρίστικες σε μάς.
Θα τιμήσουμε την προσφορά σου στην δικιά μας τροχιά της ζωής.
Θα σε τιμώ μέχρι το δικό μου τέλος.
Σε ευχαριστώ για όλα.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ


Ο Πάνος Τζαβέλας γεννήθηκε το 1925 στην Κοζάνη. Μαθητή του γυμνασίου τον βρίσκει ο παγκόσμιος πόλεμος και εντάσσεται στην ΕΠΟΝ. Τον επόμενο χρόνο βγαίνει στο βουνό με τον ΕΛΑΣ. Ξαναβγαίνει στο βουνό με το Δημοκρατικό στρατό, όπου τραυματίζεται, συλλαμβάνεται και ακρωτηριάζεται στο δεξί του πόδι.

Από εκεί αρχίζει ο δρόμος για τις φυλακές. Δικασμένος τρεις φορές σε θάνατο, αρρωσταίνει βαριά το 1959 από τη νόσο του Burgen και πηγαίνει στη Σοβιετική ¨Ένωση για θεραπεία. Έμεινε μέχρι το 1965. Αφού θεραπεύτηκε, του δόθηκε η ευκαιρία να σπουδάσει μουσική. Εκεί γνωρίζει και το μεγάλο Δημήτρη Σοστακόβιτς.

Γυρνά στην Ελλάδα το 1965, αλλά το 1968 φυλακίζεται πάλι, από το καθεστώς των συνταγματαρχών αυτή τη φορά, για παράνομη δράση ενάντια στη χούντα.

Αποφυλακίζεται το 1971 με «ανήκεστο βλάβη» και ξεκινά ως μουσικός να παίζει στις μπουάτ της Πλάκας.

Εκεί τον βρίσκει η μεταπολίτευση, όπου πλέον ελεύθερα τραγουδά τα τραγούδια της εθνικής αντίστασης.

Χιλιάδες νέοι αλλά και μεγαλύτεροι άνθρωποι κατακλύζουν το μαγαζί της οδού Κυδαθηναίων όπου τραγουδά, επτά μέρες τη βδομάδα. Πολλές φορές κάνει τρεις παραστάσεις τη νύχτα ώστε να χωρέσουν όλοι όσοι ήθελαν να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα.

Ήταν ο άνθρωπος που γνώρισε στους νεότερους το μουσικό, αλλά και ιστορικό έπος της εθνικής αντίστασης.

Ο Τζαβέλλας ήταν αντάρτης, έχασε το πόδι του στο βουνό και κυκλοφορούσε με ένα ξύλινο υποκαταστατο. Το '73 ήταν κοντά στα 50 και μπορεί και παραπάνω.
Τα τραγούδια που έγραψε, ελάχιστα και ως επι το πλειστον αντάρτικα και τραγούδια κατα της βολεμένης μικροαστικής τάξης, είναι απο τα επαναστατικότερα όλων των εποχών στην ελλάδα. Δεν έβγαλε πολλά λεφτα με αυτά, όπως ειπώθηκε παραπάνω, και ούτε διεκδίκησε ολα αυτά τα χρόνια να επιβληθεί στο μουσικό σταρ-σύστεμ όπως έκαναν άλλοι που τραγουδούσαν μαζί του (Αλεξίου, Παπακωνσταντίνου, Δημητριάδη...).Επίσης δεν διεκδήκησε καμία δόξα και τιμή επειδή ήταν αντάρτης , όπως επίσης έκαναν άλλοι. Έχει χρόνια να εμφανιστεί στα ΜΜΕ και τα λίγα που ξέρουμε για αυτόν είναι όσα μάθαμε από εκείνους που ήταν φοιτητές στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και μετά (έδινε πολύ συχνά συναυλίες στη Νομική Αθηνών) .
Ο Τζαβέλλας είχε αμφισβητηθεί και από τους μεγάλους συνθέτες τις εποχής του (Θεοδωράκη κλπ) λόγω του ότι δεν είχε πολλές μουσικές γνώσεις και έγραφε συνήθως τα τραγούδια του σε μια παλιά ακουστική κιθάρα (με την οποία τραγουδούσε και όταν ήταν ανταρτης στο βουνό).
Πάντως, με τα τραγούδια του μεγάλωσαν 2 γενιές αμφισβητών και ακόμα ακούγονται και θα ακούγοντα γιατι είναι άκρως επίκαιρα. Και ειδικότερα ο ''Κυρ- Παντελής'' που σχολιάζει τον μικροαστό άνρωπο, το ''Μαημ-Μάημ΄ '' και το ''Ξυπνείστε''...


Στίχοι του Πάνου Τζαβέλα

Ο κυρ-Παντελής

Στίχοι: Πάνος Τζαβέλας
Μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Τζαβέλας

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έχεις κατάστημα κάπου στη γη
πουλάς εμπόρευμα, βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά, πολλά λεφτά
Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσε στην Παναγιά

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική.
Μακρυά από κόμματα μην βρεις μπελά,
"Πατρίς,θρησκεία και φαμελιά"

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι.
Ο γιος σου μοναχά να 'ναι καλά
ν' αφήσεις τ' όνομα και τον παρά.

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί
τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί
δίπλα σου τ' όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.

Ξέρεις πως δώσανε κυρ-Παντελή
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ' όνειρο φέτα ψωμί
να φας και ' συ κυρ-Παντελή;

Κι εσύ τι έδωσες κυρ-Παντελή;
πες μας τι έκανες σ' αυτή τη γη;
πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έντρομ, άβουλε συ φασουλή
βρώμισες τ' όνειρο και την ψυχή
άδειο πετσί χωρίς πνοή.

Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά
θάψτε τους έντιμους μες στα σπαρτά
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ' αυτή τη γη.

Ένοχη συνείδηση


Στίχοι: Πάνος Τζαβέλας
Μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Γκρέυ

Το παράθυρο κλειστό, το κανάρι μας βουβό
της κιθάρας η χορδή σπασμένη.
Έφυγες, αλίμονο, μες στο καταχείμωνο,
ζήτησες αλλού να βρεις χαρά.
Όρκους, όνειρα, φιλιά τα 'παιξες σε μια ζαριά,
μου 'μπηξες μαχαίρι στην καρδιά.

Τα παιδιά στη γειτονιά μού ματώνουν την καρδιά
σα μου λεν πως σ' είδανε κλαμένη.
Ένοχη συνείδηση, ήσουνα ανήσυχη
κι έτρεμες σαν φύλλο στο χιονιά.
Έσερνες τα βήματα, σε βάραιναν τα κρίματα
κι έστριψες στου δρόμου τη γωνιά.

Θα γυρίσεις μια βραδιά, λυπημένη Παναγιά,
συντριμμένη θα ζητάς συμπόνια.
Το βουβό το δράμα σου, το μοιραίο σφάλμα σου
πάνω στα ερείπια θα κλαις.
Κοίτα να συμμορφωθείς πριν κι εσύ να προδοθείς
κι έρημη στο δρόμο να βρεθείς.

Θέλω αγάπη, θέλω χαρά

Στίχοι: Πάνος Τζαβέλας
Μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Γκρέυ

Γέμισε ο ουρανός αστέρια
κι είναι όμορφη βραδιά.
Το αγόρι μου γλεντάει,
μες στα μάτια με κοιτά.

Φωτιά με καίει κι έχω σεβντά,
παίξε, Τσιτσάνη μου, το μπαγλαμά.
Να τα πιω και να τα σπάσω
να ξεχαστώ,
να γελάσω και να κλάψω
να ονειρευτώ.
Τσιτσάνη μου!

Το αγόρι μου γελάει
κι έχω μια κρυφή χαρά.
Τι τα θέλω εγώ τα πλούτη
τι τα θέλω τα λεφτά;

Θέλω αγάπη, θέλω χαρά,
παίξε, Τσιτσάνη μου, το μπαγλαμά.
Να τα πιω και να τα σπάσω
να μην πονώ,
να γελάσω και να κλάψω
να ονειρευτώ.
Τσιτσάνη μου!

Της φωτιάς ο γιος


Στίχοι: Πάνος Τζαβέλας
Μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Γκρέυ

Εγώ είμαι της φωτιάς ο γιος,
παιδί της καταιγίδας.
Σκαρφάλωσα στους ουρανούς
να κλέψω απ' άγιους και θεούς
το φως της ηλιαχτίδας.

Πάμε μαζί, χλομό παιδί,
μη σε τρομάζουν οι καιροί.
Μη σε τρομάζουν οι καιροί,
πάμε μαζί, χλομό παιδί.
Μη σε τρομάζουν οι καιροί
αχ, αρμάτωσα γερό σκαρί.

Κι αν μ' έχουν κάψει κεραυνοί
κι ο πόνος μ' έχει οργώσει,
δε σκιάζομαι κανέν' οχθρό
κι ο χάρος να με βρει ορθό
σαν θά 'ρθει να με κόψει.

Το όνειρο στα δυο


Στίχοι: Πάνος Τζαβέλας
Μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας

Νύχτα, γαλήνη, πικρή σιγή
έρημη πόλη και βουβή,
πάνω το ψέμα κι ο Θεός
κάτω το ρέμα κι ο γκρεμός.
Στη μέση σταυρωμένος
απ' όλους ξεχασμένος.

Βοριάς με δέρνει κι είμαι γυμνός
ο προδομένος ο Χριστός,
ξεράθηκαν τα χείλη μου
μ' αρνήθηκαν οι φίλοι μου.
Το όνειρο στα δυο
μαχαίρι στο λαιμό.

Να 'χα φτερά, να 'μουν φωτιά
να είχα ατσάλινη γροθιά,
του ανθρωπάκου τη ζεστασιά
της μάνας μου την ανθρωπιά.
Τον κόσμο θα τον γκρέμιζα
καινούργιο να τον έχτιζα.





Videos με τραγούδια του Πάνου Τζαβέλα



Download Τραγούδια του Πάνου Τζαβέλα

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009